Martxoak 8 dela eta gure INDARTUZ zentruan egindako argazki erakusketa
Martxoak 8 dela eta gure INDARTUZ zentruan egindako argazki erakusketa aurkeztu nahi dizuegu. Bertan, urteetan zehar feminismoak izandako bilakaera ikus dezakegu. Gaur, feminismoa gure gizartean ezinbestekoa eta beharrezkoa da. Guk, hezitzaileak, gure erabitzaileak prozesu honen parte izatea egin behar dugu.
2. eta 3. argazkiak. 1935eko sufragisten manifestazioa, Paris. Eta errebindikazio-justiziaz josita baitago.
Oso gutxigatik ez da esku bakarreko hatzekin kontatzen XVIII. mende urrun eta urrun batean buru diren emakumeak, erakusketa hau hasten duen lehen irudia, txikia bada ere, energiaz, indarraz Lehen borrokalari horiek beharrezko eta ezinbesteko mugimendu bati batu zitzaizkion beste askoren hasiera izan ziren, eta, lehen agerraldi horri esker, gaur egun loratu egin daiteke eta loratu egin behar du bere distira osoan.
Lehen urrats eta lehen ahots horiek lelo argi, zuzen eta zehatz batekin jendartean altxatzen den gaztearen amorru eta euforiaz beteriko oihuan dute oihartzuna. Neska haiekin eta haiengatik hitz egiteko gai da; eztanda bat balitz bezala, kartela altxatzen du eta bertan hitz bakar bat irakur dezakegu, Domen, puntu ikusgarri batez lagunduta. Bai, hori da, hau gugandik dator, gu hemen gaude, eta hemen eta orain entzun egingo zaigu.
6. argazkia. Emakumeen manifestazioa Isabel Cabanillasen hilketaren ondoren Juarezen, Mexiko, 2020.
7. argazkia. Marea violeta, martxoaren Valentzia.
Eta telebistatik kolektibora iritsi Garrasi garratz entzun, barneratu laguntzeko elkarlanean aritzeko keinuen, ekintzen hainbat mugimendu ekimenen bidez, helburu konplexua neketsua lortzeko, ezin deskuiduan utzikerian geratu.
9. argazkia. 9. argazkia.
10. argazkia. Buenos Aires, Argentina, 2016.
Eta zer gertatzen da ELLAk nahikoa dela agintzen dutenean eta urrats bat aurrera egiteko ordua dela ezartzen dutenean? Zer gertatzen da sumindurak obedientzia uxatzen duenean eta emakume baten gorputzean letra gorrixkaz agertzen denean? Zer gertatzen da etsipenak konformismoa mugatzen duenean eta ironiaz eta jakinduriaz arrazoiz eta zentzuz betetako geziak botatzen dituzten emakumeak amorruz leherrarazten dituenean? Eta zer gertatzen da idazkun bat daraman neskaren oinazeak eta etsipenak obedientziarik eta etsipenik negargarrienera bultzatzen dutenean? Gauzak aldatzen direla, jokabide txarrak suntsitzen direla eta mundu berri bat eraikitzen hezten dela.
Eta lortu nahi den mundu berri hori lan, egoskorkeria eta tinkotasunaren bidez baino ez da iritsiko, ez oraingo HAUETATIK bakarrik, baita lekukoa hartu beharko duten belaunaldi berrietatik ere, eta ez bakarrik ELLASetik, zeren gizakumeek, bidegurutze honen ezinbesteko zati den aldetik, ekarpena, ekarpena eta lana egin behar baitute guk nahi dugun helburua lortu ahal izateko.
Eta azkenik, zer esan? “Soberan daude” hitzak, baldin eta hasieran 6 emakume adoretsu horien irudia ikusten bagenuen, orain horiek guztiak eta askoz gehiago, egunero altxatzen, borrokatzen eta lan egiten dugu atsedenik gabe, nahi dugun guztia aldatzeko.
